Aanslag met zwavelzuur op ex-maitresse was ‘roep om hulp’

Voor het hof van assisen in Brussel heeft de man die een vrouw overgoot met zwavelzuur, toegegeven dat hij zijn daad op voorhand overdacht heeft. Volgens de man was de aanslag een ‘roep om hulp’.

De 57-jarige Richard Remes die zijn gewezen maîtresse Patricia Lefranc met zwavelzuur overgoot, heeft toegegeven dat het idee voor zijn daad ontstond nadat hij het product had gekocht om de batterij van een voertuig mee schoon te maken. De man staat voor het hof van assisen van Brussel terecht voor moordpoging.

Verhouding

De feiten speelden zich op 1 december 2009 af in de inkomhal van het flatgebouw, in de Sippelberglaan in Sint-Jans-Molenbeek, waar slachtoffer en beklaagde woonden. Richard Remes, een gehuwde man, had een tijdlang een buitenechtelijke liefdesrelatie met Patricia Lefranc. Toen de verhouding was afgelopen, klaagde Lefranc over belaging door haar ex-minnaar.

De dag van de feiten gaf Richard Remes zich uit voor een bezorger en belde aan bij Lefranc. De vrouw wilde in eerste instantie de deur niet openen omdat ze via de camera aan de ingang niet kon zien wie aanbelde. De beklaagde belde opnieuw. Lefranc aanvaardde uiteindelijk om naar beneden aan de ingang te komen. Terwijl het slachtoffer haar flat verliet en de lift nam, was Remes de hal binnen gekomen en gooide een zwavelzuurmengsel op Patricia Lefranc.

Coma

Het slachtoffer liep derdegraadsbrandwonden op in het aangezicht en het bovenste deel van haar lichaam. Gedurende meerdere maanden werd ze in een kunstmatige coma gehouden. Nadien onderging ze talrijke operaties. Ook nu nog heeft de vrouw zware gezichtsletsels en kan ze ledematen niet meer gebruiken.

“Ik heb zwavelzuur gebruikt voor de wagen van mijn dochter. Dat is waar”, vertelde Richard Remes in de rechtzaal. “Vervolgens heb ik effectief informatie opgezocht over dit product, maar louter uit nieuwsgierigheid. Ik kan niet meer zeggen wat ik precies heb gelezen. Na verloop van tijd is het idee (de agressie met zwavelzuur) ontstaan”, gaf hij toe.

De beklaagde gaf ook, voor de eerste maal, toe dat hij twee keer met zwavelzuur had gegooid, zoals het slachtoffer al had gezegd. Remes gaf voorts toe dat hij die dag niet door het slachtoffer was geprovoceerd. In een eerdere verklaring had hij gezegd dat hij Patricia Lefranc in het gebouw was tegengekomen en dat zij hem had “vernederd”.

Website

De voorzitster van het hof van assisen, Karin Gerard, bevroeg de beklaagde eveneens over de mengeling van water en zwavelzuur. Het onderzoek had aangetoond dat Richard Remes een website had geraadpleegd over het product in kwestie. Daarop stond duidelijk aangegeven dat er door het toevoegen van water aan zwavelzuur een sterke warmteontwikkeling ontstaat.

De beklaagde hield echter vol dat hij dit niet wist. “Ik heb water toegevoegd aan de kom om dezelfde hoeveelheid te bekomen, want ik had net daarvoor een beetje product gemorst op de grond”, verklaarde hij. “Ik hield oprecht van Patricia Lefranc. Het was liefde op het eerste zicht zoals dat niet vaak voorkomt”, gaat hij verder. “Maar met haar was het de ene dag een goede dag, de volgende dag een slechte, een dag ‘ik hou van jou’, een dag ‘ik laat je vallen'”, beschreef hij. “Ik was een marionet.”

De beklaagde besloot met de woorden dat zijn daad “een kreet van opstand” en een “roep om hulp” was, maar hij gaf wel toe dat Patrica Lefranc het niet verdiende om zo te lijden. (Belga/EE)