Vrije Tribune

12-12: ‘Het is de politiek die faalt’

Vrije Tribune Hier geven we een forum aan organisaties, columnisten en gastbloggers

‘Wanneer gaan we het veroorzaken van hongersnoden eindelijk als een oorlogsdaad beschouwen en de regimes verantwoordelijk aanpakken en met pek en veren de internationale gemeenschap uitdrijven?’ Aldus Lode Goukens.

Stel u een klasje pubers voor in 2117. De juf geschiedenis – mannen staan al bijna een eeuw niet meer voor de klas en de meeste jongens zitten in een begeleidingstraject voor ADHD of autisme – stelt een vraag aan de klas: ‘Waarom kon de beschaafde wereld in het begin van de 21ste eeuw wel ruimtetoerisme organiseren, maar deden ze niets aan de hongersnoden?’ De slimste jongedame antwoordt met een vraag: ‘Waarom waren er eigenlijk hongersnoden?’

We moeten politieke druk inschakelen, het is de politiek die faalt.

Volgens de vermaarde economist Amartya Sen is elke hongersnood steeds het gevolg van politiek falen. De enige oplossing ligt bijgevolg in politiek ingrijpen en niet in het uitdelen van hulpgoederen om ons geweten te sussen en en passant het economisch systeem opgezet rond ngo’s te verrijken.

Droogte, natuurrampen en andere drama’s zijn zelden an sich de oorzaak van de hartverscheurende beelden van stervende kinderen die we te zien krijgen. Het is de politiek die faalt in het omgaan met deze dramatische gebeurtenissen. Personen in pakken en uniformen zijn de oorzaak.

Het dilemma is gruwelijk, maar voedselhulp haalt niets uit als niet eerst ingegrepen wordt op politiek niveau. Het is dweilen met de kraan open. Je ziet dat het water alles vernielt, maar weet ook dat eerst de kraan dicht moet. De enige oorzaak is politiek en het enige nieuws is hoe dit gebeurt. Het is tijd om weg te kijken van de hartbrekende beelden van slachtoffers en onze blik te richten op de verantwoordelijke politici in binnen- en buitenland.

Laten we een vergelijking maken met de recente discussie tussen Artsen Zonder Grenzen en staatssecretaris Theo Francken. AzG houdt wel degelijk de mensensmokkelaars in zekere zin ‘in business’. Ze liegen zichzelf voor als ze beweren dat dit niet klopt. Uiteraard is de enige oplossing die werkt de bootjes met vluchtelingen van de eerste tot de laatste kelderen bij het verlaten van de kust, maar dat is moreel onaanvaardbaar. Graag geef ik hier mijn favoriete quote van de Amerikaanse journalist H.L. Mencken mee: ‘To every complex problem there is always a simple solution. And it is always wrong.’ Hoe moreel aanvaardbaar is het laten afzinken of scuttlen voor de boeg van ngo’s? Vergeleken daarmee zijn de pushbacks van de Australiërs nog heel menselijk.

De problemen vandaag zijn dus niet oplosbaar en ook niet te verlichten zonder internationale druk op falende regimes. Als concrete stappen tegen Iran konden omwille van angst voor een onbestaande toekomstige atoombom (een wapen dat toch niet gebruikt wordt, maar enkel dient als een soort fallussymbool), waarom dan niet tegen failed states of criminele regimes en al wie aan hen grof verdient?

Het dilemma is gruwelijk, maar voedselhulp haalt niets uit als niet eerst ingegrepen wordt op politiek niveau.

U denkt allicht dat dit onhaalbaar is. Wie heeft er belang bij dit soort stappen? Een volksverhuizing of een geplande ontvolking van een ganse regio zou nochtans belangrijk genoeg moeten zijn om in te grijpen. De Romeinen of de Amerikaanse Indianen kunnen het niet navertellen maar het is een bedreiging voor een bevolking en haar economisch systeem. Wanneer gaan we het veroorzaken van hongersnoden eindelijk als een oorlogsdaad beschouwen en de regimes verantwoordelijk aanpakken en met pek en veren de internationale gemeenschap uitdrijven?

Lode Goukens schrijft en studeert momenteel de master archeologie en kunstwetenschappen aan de VUB.

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content