ACW dreigt met bankrun op Belfius

Zijn er geen grenzen aan de schaamte? De voorzitter van het ACW vraagt dat Belfius, de bank die enkel bestaat bij de gratie van miljarden belastinggeld, zich specialiseert in activiteiten die zijn koepel terug financieel op het droge moet krijgen.

ACW-voorzitter Patrick Develtere doorbrak de stilte rond zijn organisatie en het dossier Dexia/Belfius. Zowel in het Radio 1-programma Vandaag als in Terzake op Canvas probeerde hij onder meer het bestaan van de winstbewijzen van zijn organisatie in Belfius, de nieuwe Dexia Bank België, te verrechtvaardigen. De argumenten die daarbij op tafel kwamen, deden de haren ten berge rijzen.

Omtrent de winstbewijzen werd Develtere bij momenten scherp. We bekijken hoe onze relatie met Belfius verder kan evolueren, zo stelde Develtere. Kunnen we niet meer over deze winstbewijzen beschikken, dan zullen we allicht onze relatie met deze bank beëindigen. Develtere dreigt dus met niks minder of niks meer dan een bankrun op Belfius.

Het klopt dat de deposito’s aangehouden door ACW-organisaties en ACW-leden vandaag een belangrijke levenslijn zijn voor Belfius. Maar dat geeft Develtere geen enkel recht om zo te praten want als men Dexia gewoon in zijn geheel in liquidatie had genomen zoals vandaag met Dexia Holding gebeurt dan was er sowieso niks meer over van die winstbewijzen. Slechts via de inzet van belastingsgeld konden zijn winstbewijzen gevrijwaard worden. De liquidatie van de volledige Dexia-groep was perfect mogelijk en, zo blijkt elke dag een beetje meer, was ook het meest wenselijke scenario geweest.

Develtere wil dus dat we zijn winstbewijzen intact laten, want hij en zijn organisaties laten anders de bank vallen. Bovendien wil hij nu weten wat de bank verder gaat doen. Hij wil dat ze een speciaal maatschappelijk engagement waar maakt. Ze moet een toegevoegde waarde voor de samenleving opleveren en zorgen voor de financiering van maatschappelijke behoeften in het onderwijs, de zorgsector en de rusthuizen. Met andere woorden: die activiteiten waar zijn organisatie via vele dochter- en zusterorganisaties zeer actief is en een dominante positie bekleedt. Hij wil dus dat Belfius haar financiële middelen ter beschikking stelt van activiteiten die de winsten opleveren die het ACW er terug bovenop helpen.

Zijn er dan geen grenzen aan de schaamte? De voorzitter van het ACW vraagt dat Belfius, de bank die enkel bestaat bij de gratie van miljarden belastingsgeld, zich specialiseert in activiteiten die zijn koepel terug financieel op het droge moet krijgen.

Wat de oorsprong van deze winstbewijzen betreft, herhaalde Develtere het reeds eerder geuitte argument dat zijn organisatie daar een historisch recht op heeft. Ten tijde van de Bacop zorgde het ACW inderdaad voor cliënteel en deposito’s en dat werd vertaald in winstbewijzen. Die rechten gingen over op Dexia. Toen Dexia ten onder ging, gingen deze winstbewijzen mee ten onder. Daar werd echter een politiek stokje voor gestoken. De overdracht van de winstbewijzen naar Belfius kwam er als gevolg van een bewuste politieke daad georkestreerd door gewezen premier Yves Leterme. Die orkestratie gebeurde in alle stilte. Leterme deed dat als cavalier seul, alhoewel allicht wel met het medeweten van toenmalig minister van Financiën Didier Reydners.

Tussen neus en lippen gaf Develtere ook nog mee dat Belfius een systeembank is. Dit is ronduit lachwekkend. De financiële dienstverlening aan de Belgische gemeenschap kan morgen (en overmorgen) perfect zonder Belfius. Meer nog, Belfius hindert vandaag, met het geld afgetapt van de belastingsbetaler, de groei van bancaire instellingen die op eigen kracht werken en dat op een rendabele manier doen. Belfius is alleen voor het ACW een systeembank.

Johan Van Overtveldt