9 mei: ‘Europese feestdag’? Valt er iets te vieren?

De ‘Dag van Europa’ is verbazingwekkend onbekend. Europa kreunt wel onder veel negatieve berichtgeving. Valt er dan op 9 mei iets te vieren?

Wat gebeurt er op 9 mei? Trek de straat op met deze vraag en geen mens die het weet. De ‘Dag van Europa’ is verbazingwekkend onbekend. Europa kreunt momenteel wel onder heel wat negatieve berichtgeving. Valt er dan op 9 mei iets te vieren?
De Europese Unie is enorm belangrijk: ze staat voor honderden pagina’s regels en wetten die onze economie en ons dagelijks leven keurig binnen de lijntjes houden. Concreet: ‘Europa’ zit achter maar liefst 80 procent van al onze wetgeving.

Het grote, boze Europa of het vredesproject?
Dat de EU zich zo met ons moeit, is niet uit ons nieuws, uit onze kranten weg te slaan: we moeten besparen en dat allemaal onder het strenge toezicht van ‘Europa’. Nationale politici wijzen naar de EU met beschuldigende vinger voor alles wat ze aan hun kiezers niet verkocht krijgen. “Het moet van Europa”.

Voor ons, burgers van Europa, versterkt dit enkel het vermoeden dat Europa niet deugt. En dat is jammer want de Europese Unie heeft wel degelijk haar verdiensten.

Zo heerst er vrede op ons continent. En dat is niet vanzelfsprekend. Eeuwen lang al probeerden verschillende machthebbers Europa te verenigen. Altijd met wapens, altijd zonder succes. (Denk maar aan Lodewijk XIV, Karel de Grote en Hitler.) Voor het eerst in onze gezamenlijke geschiedenis gaan we nu bij elkaar op reis zonder enig visum, betalen we in de meeste landen met dezelfde munt en onderwerpen we ons vrijwillig aan onderling afgesproken regels. Ook is het die Europese samenwerking die ons tot een van de meest welvarende regio’s van de wereld heeft gemaakt.

Where is the love?

Maar de Europese Unie kan zich niet blijven beroepen op de verdiensten uit het verleden. Zeker niet nu besparingsmaatregelen in veel EU-landen beknibbelen op onze sociale verworvenheden en onze welvaart.

En ook al is het met onze welvaart eigenlijk niet slecht gesteld, we zijn met zijn allen de hoop verloren. Of zoals Dominique Moïsi het in zijn boek “Geopolitiek van emotie” stelt: in Europa heerst angst. We zijn bang dat terroristen ons zullen aanvallen. We zijn bang dat onze economieën verarmen, en nog, dat asielzoekers en migranten onze samenleving zullen overspoelen.

Nationale politici zoals Geert Wilders spelen maar al te graag in op de ontgoocheling en woede van de burger en pleiten voor een exit uit de EU. ‘Alle problemen in één klap opgelost.’ Het zou slechts het begin van alle problemen betekenen. Toch zien we dat het de huidige Europese Unie aan een vernieuwende en positieve toekomstvisie ontbreekt. Een waar burgers in kunnen en willen geloven.

Tijd voor actie

Laten we alert blijven en op de voet volgen welke richting de EU uit gaat; ons er mee moeien zoals de EU zich ook met ons moeit. En ook: laat ons bewust gaan stemmen. Niet alleen voor de Europese, maar zeker ook voor de nationale verkiezingen. Want onze nationale politici zijn een belangrijke medebeslisser in die EU-instellingen, denk maar aan Bondskanselier Angela Merkel.

Zo zorgen we mee voor een nieuwe toekomstvisie voor de EU en zorgen we er voor dat er effectief iets te vieren valt op 9 mei. Ten slotte pleiten we voor een officiële vrije dag op 9 mei, de Dag van Europa. Niet alleen voor de Europese ambtenaren, zoals nu, maar voor alle EU-burgers. Zo is de EU voor één keer ook populistisch. Zo hebben we al minstens één dag op het jaar een reden om blij te zijn Europeaan te zijn.

En zo weet vanaf nu iedereen dat 9 mei de ‘Dag van Europa’ is.

Inés Verplancke