Huub Broers

‘Ik heb de indruk dat sommigen de Kamer enkel maar misbruiken ter meerdere eer en glorie van zichzelf’

Huub Broers Burgemeester van Voeren (N-VA)

In zijn eerste bijdrage voor het Schaduwparlement van Knack.be staat Huub Broers (N-VA) stil bij de vernieuwde Senaat, en het parlementaire schouwspel van vorige week. ‘Als 75% van de maatregelen die de nieuwe regering voorstelt, al door de PS werden ingevoerd, dan moet de PS toch wel erg rechts zijn.’

Wekelijks mag ik schrijven van in mijn schaduwparlement. Ik ga dat doen zoals ik ben, met Vlaamse overtuiging. Ik kan niet vloeken in de kerk door te liegen of mij te verschuilen achter verborgen woorden. Dit is puur persoonsgebonden materie. Als ik uit de bocht ga, zal ook mijn partij op mij mogen schieten.

Het schaduwparlement bestaat echter dan de nieuwe senaat. Daar hoorden ik en u tot op heden niets van. Aan het einde van de vorige legislatuur was ik een tegenstander van dit totaal overbodige vehikel der democratie. De meerderheid zag er toen echter een overlegorgaan in tussen de gemeenschappen. Ik zie dat overleg al: Vlamingen tegen Franstaligen over de Vlaamse Omzendbrieven. Of over de voorrang van het Frans in Brussel. Ik hoor zelfs dat voormalige meerderheidsleden, nu verheven tot de oppositie, vragende partij zouden zijn om er onze Vlaamse bevoegdheden te bespreken. Ik vind het spreekwoord ‘schoenmaker, blijf bij je leest’ daar het beste antwoord op. Er zijn genoeg B-problemen om op te lossen.

Welles-nietesdiscussie

De IJzeren Rijn zou er wel een conflictthema kunnen worden. Ik word even egoïstisch. Die Antwerps-Limburgse lijn zou de overmaat aan treintransporten op de hoge viaducten en door de langste goederenspoorwegtunnel van het land in mijn gemeente halveren. Ze is bovendien een bron van werkgelegenheid voor mijn provincie Limburg, maar ze neemt dan wel werk af van enkele Waalse gemeenten. Die balen niet van het dag-en-nacht transport dat ik vanuit mijn ‘slaapkamer aan de taalgrens’ zelfs in slaperige toestand hoor. Je begrijpt het al: zelfs dat zou in de senaat met zekerheid tot een economisch bevoegdheidsconflict leiden. Waardoor het overleg tussen de gemeenschappen zal uitmonden in een vurige welles-nietesdiscussie.

Molenwiekende dame

In de Kamer kregen we de afgelopen weken al voorbeelden van dergelijke discussies. Een oud-minnares van vele ministerposten etaleerde er al haar duivelse krachten. Als een nooit geziene furie ontzag ze niemand. Haar aanzittende collega’s moeten zich hoeden voor de vele armgebaren als ze nog jaren van haar zelfvermoede overtuigingskracht willen genieten. De MR moet volgens haar met alle zonden van Wallonië overladen worden. Zonden die de molenwiekende dame gedurende decennia zelf heeft gekweekt als waren het stinkende Herfse kazen. Dat ze enkele dagen eerder nog met diezelfde partij in de meerderheid zat, was Laurette O. totaal ontgaan. En dan was er uiteraard ook nog de N-VA, de baarlijke duivel die volgens PS-spreuken een extreem-rechtse partij is die quasi mee aan de wieg zou hebben gestaan van WOII. Niet dat ze toen al bestond, zelfs niet in naam van de VU van Bob Maes waarmee de PS ooit samen in een meerderheid zat. Ik vond de PS trouwens best wel ontroerend toen ze enkele dagen later verklaarde dat zij al voor 75% van de actiepunten van de huidige regering had gezorgd. Daarmee sloeg ze meteen alle linkse ideologie van haar eigen supporters in de ban. Want, denk nu eens even met mij mee: als 75% van de maatregelen die de huidige regering voorstelt al door de PS werden ingevoerd, dan moet de PS naar haar eigen oordeel toch wel een erg rechts georiënteerde partij zijn!! Zonder vraag-, maar met een dubbel uitroepteken.

Waalse vrienden

Dergelijke furie zet misschien ook wel heetgebakerde voetbalsupporters aan tot ontoelaatbaar geweld. Vergeet zo iemand misschien dat de staalfabrieken die aan ons Standardstadion liggen binnenkort enkel nog tot het industrieel erfgoed zullen behoren en dat heel wat mensen van haar strekking daardoor hun werk verliezen en radeloos worden. Dat die mensen opgejut geraken door haar taalgebruik en dan vurig tegen alles en iedereen ingaan die tot het vermeende establishment behoren. Neen, daar denkt zo iemand niet aan. Dat hoor je alleen als je zoals ik tussen de andere supporters staat. Dan hoor je ook wel eens Waalse vrienden zeggen dat het allemaal niet goed is wat ze uitkraamt en dat het de gemoederen enkel maar ophitst en tot wandaden aanzet.

Ik heb de indruk dat sommigen de Kamer enkel maar misbruiken tot eer en glorie van zichzelf. Gewoon om in het nieuws te blijven. In de Romeinse senaat hebben velen zó overdadig gepraat dat ze er het politieke of zelfs het echte leven bij inschoten. Voor mij mag het eerste met onderscheiding. Het tweede wens ik zelfs mijn ergste vijand niet toe. Daarin zit het verschil tussen kunnen vergeven en blijven verwijten! Ook 70 jaren na een oorlog waaronder velen hebben geleden door de schuld van anderen. Mijn familie stond in de weerstand, maar blijft erbij dat blijvend haat dragen noch verstandig, noch menselijk aanvaardbaar is.

Euripides

Kon ik mij daarom het lot maar eens aantrekken van mijn Waalse vrienden. Wallonië beschouw ik in mijn confederale visie als onze eerste partner. En partners, die sta je bij als ze dat willen. Op vrije basis en met goede overeenkomsten. In een confederaal model kan je dan zelfs geen ruzie meer maken. Het is elk op zijn manier, maar samen als we dat willen. Ik praat wekelijks met Waalse vrienden. Ik kan niet beweren dat ze oeverloos gelukkig zijn na de coup de théâtre van di Rupo en Laurette O. Ik zie ze niet vrolijk worden van het pleidooi dat Wallonië ervan moet overtuigen om ons te verachten nu wij hun land mee gaan besturen. Hun keuze is niet de beste als u het mij vraagt. De weinig doordachte pogingen om onomkeerbaar te worden en dus weer het hele land te gijzelen om nog met de PS verder te spelen, heeft de eigen kop en die van het kleine cdH-zusje op de federale hakblok gelegd. Euripides had gelijk: ‘de herinnering aan het verdriet dat voorbij is, is aangenaam’.

Partner Content