Speechschrijver Vincent Stuer: ‘Een politicus wil ieders meester en ieders knecht zijn’

© Diego Franssens
Els Van Steenberghe
Els Van Steenberghe Els Van Steenberghe is theaterrecensent.

Politiek woordvoerder en speechschrijver Vincent Stuer (°1975) ruilt de echte politici even voor een vals exemplaar en schreef Onbezongen voor acteur Valentijn Dhaenens.

Hoe is dit gegaan? U zag de solo DegrotemonD (2008) van Valentijn Dhaenens en u dacht: dat kan ik ook?

Vincent Stuer: Min of meer wel, ja. Ik zag DegrotemonD – een solo waarin legendarische speeches gemonteerd zijn tot een ode aan de retoriek – en ik schreef Valentijn een brief. Daarin vertelde ik dat ik aan een tekst werkte die een drieluik kon vormen met DegrotemonD en De kleine oorlog (2014), de solo waarin hij de soldaat als ‘kanonnenvlees tijdens de oorlog’ een stem geeft. Mijn tekst gaat terug naar het begin, met de vraag: waarom wil iemand macht? Een analyse van de ‘homo politicus’, zeg maar.

Veel politici zijn topacteurs

Wat voor tekst schreef u?

Stuer: Het begon als een uit de hand gelopen boekbespreking. (lacht) Ik ben als speechschrijver verbonden aan de Europese Commissie. Ik schreef onder meer voor ex-Europees Commissievoorzitter José Manuel Barroso, en lange tijd was ik woordvoerder en speechschrijver van Karel De Gucht (Open VLD). In die periode publiceerde theaterauteur Yasmina Reza L’aube le soir ou la nuit (2007). Daarin portretteert ze Nicolas Sarkozy, met zijn grote en kleine kanten. Ik wilde het boek aanprijzen bij De Gucht, en zocht daarom extra citaten en verhalen van toppolitici uit alle tijden en landen die trachten te benoemen waarom iemand aan politiek doet. Ik bleef anekdotes verzamelen en had te veel materiaal om het bij één boekbespreking te houden. Maar ik voelde dat het een perfecte basis was voor een toneelstuk. Veel politici zijn ook topacteurs: acteren betekent dat je je kunt inleven in de ander. Alleen: het schrijven wilde maar niet lukken. Toen Valentijn me vertelde dat de KVS het project steunde, kon ik enkel denken: ik heb niets.

Het lukte niet om al die quotes aan elkaar te lijmen?

Stuer:Al de anekdotes na elkaar vertellen, levert te beschouwend toneel op. Daarom legden we ons toe op de witregels tussen die citaten. Je wordt als kijker niet platgeslagen met citaten of verwijzingen naar politici. Dit materiaal diende als uitgangspunt om een solo te creëren over ‘de klassieke scènes in een politiek leven’: zoals de aftredingsspeech, of de nabespreking van een debat. Maar we lieten ons ook inspireren door de liefdesbrieven van François Mitterrand aan zijn maîtresse.

Bevestigt of ontkracht dit stuk de vooroordelen over politici?

Stuer:Op het einde zegt het personage iets wat ik ontleende aan Robert Caro, de briljante biograaf van onder meer de Amerikaanse president Lyndon B Johnson: ‘Een deel van het verhaal is het cliché dat macht, de drang naar macht, u corrumpeert. Een ander deel waar we het veel minder over hebben, dat minstens even waar is, is dat macht ook onthult.’ En zo is Onbezongen een poging tot psychoanalyse van de gewone politicus geworden. Tonen hoe eenzaam hij is in de massa, hoe hard hij werkt, ondanks de bagger die hij vaak over zich heen krijgt. Er zitten cynische fragmenten in, maar dit is geen cynisch stuk. Ik geloof in de politiek als metier, in de politici. Ook al kunnen velen niet om met de macht. Maar de meesten zijn écht gelukkig als ze iemand kunnen helpen, ze besteden daar al hun vrije tijd aan.

Stapt u ooit zelf in de politiek?

Stuer:Ik ben gepassioneerd door politiek – én door literatuur én door theater – maar ik wil geen politicus zijn. Zoals wijlen Knack-journalist Johan Anthierens het schreef: ‘Ik ben niemands meester, niemands knecht.’ Een politicus wil ieders meester en ieders knecht zijn.

Onbezongen gaat in première op 20/10, KVS, Brussel. Tot 18/02/18 op reis door Vlaanderen en Nederland.

Info: www.kvs.be

Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier

Partner Content