‘Op de verjaardag van de ingreep ben ik blij én triest’

© DIEGO FRANSSENS

‘Toen ik elf was, ontdekten we bij toeval dat ik suikerziekte had. Na de geboorte van mijn dochtertje bleek dat het met mijn nieren ook slecht gesteld is. Na een tijd kreeg ik ook ontzettend veel jeuk en kleurde mijn huid geel. De arts ontdekte dat ik levercirrose had. Ik was geschokt: ik had nooit alcohol gedronken.

‘Toen de chirurg me vertelde dat alleen een nier, een lever en een pancreas mijn leven konden redden, was ik helemaal van de kaart. En vooral ontzettend bang. Wat zou er met mijn dochtertje gebeuren als ik de transplantatie niet zou overleven? Ik was een alleenstaande mama.

‘Ik wilde wachten, maar de arts zei dat ik die tijd niet had. Ik had geluk: tweeënhalve week later kreeg ik de organen. Net voor de ingreep heb ik afscheid genomen van mijn familie. Ik heb gebeden dat ik het zou halen. Ik kon het bijna niet geloven toen ik weer ontwaakte: ik leefde nog!

‘Ik ben mijn donor ontzettend dankbaar. Je mag niets over je donor weten, maar ik heb gedroomd dat hij uit de wolken kwam en mij zijn organen gaf. Elk jaar op de dag van de transplantatie ben ik blij, maar ook triest. Omdat ik besef dat een andere familie afscheid heeft moeten nemen.’

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content