Jeroen Piqueur, topman van de failliete Optima Bank, werd vorige week wegens belastingontduiking tot een celstraf veroordeeld. Hij komt er nog goedkoop af.
Uli Hoeness was in de jaren zeventig topspits bij Bayern München. Hij stond bekend om zijn mooie dribbels. Het schijnt dat hij de 100 meter kon lopen in elf seconden, en zo kreeg hij de titel van ‘snelst levende aanvaller van Europa’. Toch zal hij vooral worden herinnerd omdat hij in Duitsland tot drieënhalf jaar celstraf veroordeeld werd, nadat hij voor 28,5 miljoen euro aan belastingen had ontdoken. Hoeness trad na het vonnis, in 2014, meteen af als voorzitter van Bayern München en verdween meer dan twee jaar achter de tralies. In sommige landen wordt niet gelachen met fiscale fraude.
Ook bij ons is fiscale fraude volgens het wetboek een ernstig misdrijf, er staat maximaal 5 jaar gevangenisstraf op. Jeroen Piqueur is de eerste die deze eeuw om die reden tot een celstraf is veroordeeld. De gewezen topman van financieel planner Optima hoorde de rechter eind vorige week vier maanden effectief uitspreken. Hij moet 1,5 miljoen euro boete betalen; bijna 2,3 miljoen euro aan inkomsten werd verbeurd verklaard.
De Spaanse veroordeling van Piqueur is te zwaar voor een verkeersboete en te licht voor moord
Het lijkt een zwaar vonnis, maar dat valt bij nader inzien nogal mee – en niet alleen in vergelijking met de straf die Uli Hoeness opliep voor soortgelijke feiten. Piqueur moet niet achter de tralies: in België worden veroordelingen tot en met vier maanden cel niet uitgevoerd. Hij moet zelfs geen enkelband dragen. En de totale boete van 3,8 miljoen is ook minder dan de helft van de 7,7 miljoen die hij tegen het gangbare tarief had moeten betalen.
Het dossier waarvoor Piqueur werd veroordeeld, staat los van de ondergang van zijn Optima Bank door malversaties die het parket nog altijd onderzoekt. Het ging, in dit geval, over grootschalige belastingfraude tussen 2007 en 2013. In die periode versluisde Piqueur in het geheim zo’n 22 miljoen euro naar rekeningen in Luxemburg en Monaco op naam van vennootschappen in belastingparadijzen Liechtenstein en de Britse Maagdeneilanden. Het openbaar ministerie had daarvoor 18 maanden met uitstel gevraagd. Dat Piqueur vier maanden effectief kreeg, heeft alles te maken met een eerder vonnis: op 31 juli 2009 werd hij in het Spaanse Benidorm veroordeeld tot een gevangenisstraf van 21 maanden. Waarvoor precies, dat weet niemand. Maar de straf is te zwaar voor een verkeersboete en te licht voor moord: het moet om iets daartussenin gaan.
Nog opmerkelijker is dat het Spaanse vonnis tijdens het onderzoek naar Piqueurs belastingfraude niet bekend was. Het kwam pas met de uitspraak naar boven. Je zou kunnen verwachten dat Spanje dat vonnis spontaan aan het vaderland van de veroordeelde zou hebben gemeld. En dat het parket tijdens het onderzoek naar Piqueur internationaal navraag zou hebben gedaan over zijn strafrechtelijke verleden. In ieder geval: bewust of onbewust is de Spaanse veroordeling jarenlang verborgen gebleven. Dat doet vragen rijzen over de werking en de efficiëntie van justitie. De bevoegde minister, Koen Geens (CD&V), is daarover uitleg verschuldigd.
Dat het Spaanse vonnis nu pas opduikt, brengt ook de Nationale Bank van België in verlegenheid. Die gaf in 2011, na heel wat discussie, Optima en Piqueur de toestemming om Ethias over te nemen. De Nationale Bank was toen niet op de hoogte van de Spaanse veroordeling. Anders had ze allicht geoordeeld dat Piqueur niet fit and proper (‘deskundig en betrouwbaar’) was, en had ze de overname geweigerd.
Dat het Spaanse vonnis nu pas opduikt, brengt ook de Nationale Bank van België in verlegenheid
Piqueur zelf doet ondertussen alsof zijn neus bloedt. In de aanloop van de overname van Ethias zou hij zelf aan de Nationale Bank verklaard hebben dat hij nog nooit was veroordeeld. Vandaag houdt hij vol dat de Spaanse veroordeling uit 2009 hem ’totaal onbekend’ is. Toen Knack zijn advocaat Raf Verstraeten daarover na het voorbije weekend om meer uitleg vroeg, moest hij die schuldig blijven.
In zijn motivatie van het vonnis was rechtbankvoorzitter Christophe Snoeck scherp voor Jeroen Piqueur: ‘De organisatie van de fraude en de lange periode ervan getuigen van zijn criminele ingesteldheid en een gebrek aan respect voor zijn medemens in deze samenleving. De vaststelling dat hij zich poogt te verschuilen achter zijn raadgevers, getuigt van een gebrek aan verantwoordelijkheid.’
De voorzitter haalde ook een waarheid aan die wel vaker wordt vergeten: ‘Belastinggeld is nodig om onze samenleving welvarend te houden.’ Het is goed dat iedereen, en zeker wie fiscaal fraudeert, daar bij tijd en wijle aan wordt herinnerd.
Fout opgemerkt of meer nieuws? Meld het hier
