Charles Michel (MR) leidt de ‘Zweedse’ coalitie. Lees hier zijn portret.
MR-voorzitter Charles Michel wordt met zijn 38 jaar de jongste premier uit de Belgische geschiedenis en pas de tweede Franstalige liberaal in die functie, na Paul-Emile Janson in 1937.
Als oudste zoon van voormalig MR-voorzitter en Europees Commissaris Louis Michel, kreeg de licenciaat rechten de politiek met de paplepel toegediend. Reeds op zijn 18e (in 1994) raakte hij verkozen tot provincieraadslid in Waals-Brabant. Vijf jaar later maakte hij als jongste lid zijn entree in de Kamer.
Zijn loopbaan kende pas echt een steile vlucht toen toenmalig partijvoorzitter Daniel Ducarme hem in oktober 2000 naar Namen stuurde als minister van Binnenlands Bestuur en Ambtenarenzaken in de Waalse regering. In 2007 promoveerde Michel naar de federale (interim-)regering Verhofstadt III om er bevoegd te worden voor Ontwikkelingssamenwerking, een portefeuille die hij in de daaropvolgende regeringen zou houden.
Na de tegenvallende verkiezingen in 2009 en een verlengd verblijf op de oppositiebanken in de deelstaten, verzamelde Michel rond hem een groeiende groep parlementairen die een einde wilde maken aan de cumul van Didier Reynders als voorzitter en vicepremier. Die laatste ruimde uiteindelijk plaats voor Michel als nieuwe MR-voorzitter.
Dat PS en CDH na de jongste verkiezingen MR opnieuw naar de oppositie verwezen in Wallonië, Brussel en de Franse gemeenschap, deed Michel beslissen om federaal als enige Franstalige partij in zee te gaan met N-VA, CD&V en Open VLD voor de vorming van een centrumrechtse coalitie.
Op 22 juli stuurde koning Filip Michel samen met Kris Peeters (CD&V) in zee om een federale regering te smeden. Doordat de Vlaamse christendemocraten al haar eieren in het mandje van Marianne Thyssen legde voor de job van Europees commissaris en Peeters bijgevolg de sleutel van de Wetstraat 16 door zijn handen zag glippen, kwam het premierschap bij de liberale familie, en uiteindelijk dus Charles Michel, terecht. (Belga/KVDA)
Klik hier om terug te gaan naar het overzicht van de regering Michel I.
