Gerechtsdeurwaarders/ 1
Het is zielig te moeten vaststellen dat een kwaliteitsblad als Knack aan onderzoeksjournalistiek wenst te doen en daarbij zijn bronnen niet vakkundig screent. De witte ridder die uw journalisten ten tonele voeren als eregerechtsdeurwaarder is destijds van zijn paard gevallen. De betrokkene diende de eer aan zichzelf te houden en, onder zachte druk, het ambt te verlaten. Dat hij zich nu als klokkenluider wil laten gelden om een volledige beroepsgroep over dezelfde kam te scheren, laat ik voor zijn rekening. Maar dat uw journalisten iemand aan het woord laten die al jaren geen voeling meer heeft met het beroep, de interne reglementen en de legislatieve wijzigingen is des te pijnlijker. Jammer dat u geen wederwoord hebt geboden aan de Nationale Kamer van Gerechtsdeurwaarders, want dan zou u vernomen hebben dat : – de aangetekende brief bij toepassing van art. 38 $ 1 Ger.W. al jarenlang gebannen is;
– dat de tuchtprocedure sinds 2014 in handen is van een tuchtcommissie (in een gemengde samenstelling) die wordt voorgezeten door een magistraat;
– dat kosten die ten onrechte zouden worden aangerekend en betaald worden door een schuldenaar in een verplichte dubbele boekhouding die onder het btw-stelsel ressorteert bezwaarlijk zwart geld kunnen genereren;
– dat de verplaatsingskosten van de gerechtsdeurwaarder forfaitair zijn vastgelegd en bezwaarlijk abusief kunnen zijn.
Als men het jaarverslag 2017 van de Nationale Kamer erop naleest, kan men vaststellen dat een gerechtsdeurwaarder gemiddeld 3506 akten betekent. Rekening houdend met het aantal werkdagen kan dat dus nooit resulteren in het geciteerde aantal akten voor één gemeente in één dag. Bovendien, en dat wens ik te benadrukken, ressorteert het beroep onder toezicht van het parket, dat overigens ook toezicht houdt bij de toekenning van plaatsvervangingen.
Frank Maryns, voorzitter NKGB
Naschrift.
Knack heeft geen ‘witte ridder’ opgevoerd. Dat de eregerechtsdeurwaarder in het verleden zelf fiscale problemen heeft gehad, was ons uiteraard bekend, maar doet niets af aan de kritiek die hij geeft op het ‘korps’ van de gerechtsdeurwaarders.
De concrete voorbeelden in het artikel slaan zowel op misbruiken die vroeger voorkwamen als op dubieuze praktijken die vandaag gebeuren en soms zelfs nog toenemen (het illegale no cure no pay-systeem). Bovendien laat Knack ook een jonge kandidaat-gerechtsdeurwaarder aan het woord die wijst op een aantal gunstige evoluties binnen het beroep.
Een en ander is inderdaad ontluisterend voor het ‘korps’. Het is wellicht geen toeval dat justitieminister Koen Geens het beroep wil hervormen vanwege de wantoestanden en dat hij de beroepsvereniging onder druk zette om eindelijk een ombudsdienst voor klachten te organiseren. Knack zal niet nalaten om de tientallen lezers die ons inmiddels nieuwe concrete misbruiken signaleerden door te verwijzen naar die dienst die blijkbaar pas sinds september 2018 bestaat.
Jan Lippens en Michel Vandersmissen
Gerechtsdeurwaarders/ 2
Het artikel ‘Deurwaarders willen nog meer macht’ (Knack nr. 44) stelt de gerechtsdeurwaarder ten onrechte voor als de grote boosdoener, en doet alsof elke schuldenaar een ongelukkig slachtoffer is van een meedogenloze maatschappij. De realiteit is, zo kan ik u verzekeren, heel wat genuanceerder. De gerechtsdeurwaarder draagt er onder meer zorg voor dat bedrijven, openbare instellingen, ziekenhuizen, particulieren en nog zoveel anderen het geld kunnen recupereren waarop ze recht hebben, en waarzonder ze zelf in financiële moeilijkheden zouden raken. Hij zorgt er ook voor dat uitgesproken vonnissen geen dode letter blijven. De niet-uitvoering van vonnissen betekent een gevaar voor de democratische rechtsstaat. Ik kan uit ervaring getuigen dat veel gerechtsdeurwaarders daarbij zeer secuur en menselijk te werk gaan, en niet als de grote boeman die u schetst aan de hand van een paar mistevreden beroepsbeoefenaars.
Willem Castelyns, emeritus vrederechter
Gerechtsdeurwaarders/ 3
Ik heb het meegemaakt dat ik toevallig aan het venster stond te kijken toen een dure auto aan mijn brievenbus stopte en de bestuurder er een enveloppe in deponeerde. Het bleek een dagvaarding voor de politierechtbank. De deurwaarder heeft niet eens de moeite gedaan om aan te bellen, terwijl ik wel degelijk thuis was en mijn auto op de oprit stond. De rechtbank had de dagvaarding dus net zo goed met de post kunnen bezorgen. Na het vonnis heb ik wel de kosten voor de dagvaarding moeten betalen: 57 euro, als ik me het goed herinner. Maar als gewone burger sta je machteloos.
Johan Cuypers, Tremelo-Baal
Gerechtsdeurwaarders/ 4
Je kunt deurwaarders het best vergelijken met kapers, die in een ver verleden een vrijbrief van de staat kregen om te stelen. Als je mensen zo veel macht toebedeelt dat ze zelfs niet gecontroleerd kunnen worden door de politie, dan hoef je niet verwonderd te zijn dat daar misbruiken van komen. Justitieminister Koen Geens (CD&V) kan er beter voor zorgen dat de politie niet langer het slaafje van de deurwaarder is dat op diens verzoek met harde hand moet optreden maar moet wegkijken wanneer de deurwaarder zijn boekje te buiten gaat.
Rudy Coolen, Gistel
Gerechtsdeurwaarders/ 5
Deurwaarders denken dat mensen met schulden niet meer dan koopverslaafden zijn. Maar ook door ziekte of werkverlies kun je in een situatie terechtkomen dat de schulden zich opstapelen. Er zijn mensen die inderdaad alles op z’n beloop laten, maar er zijn er zeker ook die hun betalingen en schulden op tijd aflossen, terwijl dat met een maandloon van 1300 euro niet voor de hand ligt.
Viviane Schepens
Gerechtsdeurwaarders/ 6
Men zou dringend de kosten die boven op een schuld komen moeten aftoppen, zodat de extra kosten (rechtbank, advocaten, deurwaarders enzovoort) nooit méér mogen bedragen dan de eigenlijke startschuld.
Johan Bogaerts
Dit is een selectie uit de talrijke reacties die wij ontvingen.
Kerk
Kerkjurist Rik Torfs maakt in zijn artikel ‘Heilige Vader, hebt U de moed?'(Knack nr. 43) een zeer degelijke analyse van de kerk, en hij biedt perspectieven voor de toekomst. Er is verandering nodig, zowel naar de vorm (bijvoorbeeld het celibaat) als naar de inhoud voor de gelovigen. De dringende oproep om het celibaat te heroverwegen heeft alles te maken met theologische eerlijkheid, zoals theoloog Edward Schillebeeckx al poneerde: ‘Het verplichte celibaat heeft geen enkele theologische band met het priesterschap.’ Wanneer gaan onze Vlaamse bisschoppen eens de moed hebben om dat duidelijk te stellen? Wij hebben in Vlaanderen niet per se priesters uit andere continenten nodig. Geef de priesters die uitgetreden en gehuwd zijn een kans. De priester als man of vrouw, gehuwd of ongehuwd: het wordt dringend tijd om dit te waarderen.
Wilfried Rosiers, Neeroeteren
Correcties
– In de legende op blz. 74 ‘Elke staat vaardigt één gouverneur af’ (Knack nr. 44) werd de kleur van de hoedjes verwisseld. Democratisch = blauw, Republikeins = rood.
– De foto ‘Bij Standard’ (Knack nr. 44 pagina 101) in het interview met Simon Tahamata, toont niet Guy Vandersmissen maar Gerard Plessers. Onze excuses.
De redactie
