HET LAATSTE WOORD

Milo Rau ()

Milo Rau (1)

Milo Rau, artistiek directeur NTGent, zegt in ‘We moeten de mensen geven wat ze niet willen zien’ (Knack nr. 30) dit: ‘Voor mijn Lam Gods-bewerking wil ik de werkwijze van de gebroeders Van Eyck volgen. Ze namen hun buren als model voor hun portretten van Jezus, Adam en Eva of de kruisvaarders.’ Dat stemt niet overeen met de werkelijkheid. Jan Van Eyck en zijn latere collega’s werden door de opdrachtgever gedwongen om zeer selectief te zijn. Allerlei kandidaten uit de adel en hogere burgerij dienden zich aan als model om een glansrol in het schilderij te kunnen vervullen. En wie betaalt, bepaalt. Zo kan een hoge functionaris de gedaante aannemen van zijn favoriete heilige. Zelfs het Jezuskind op de arm van de Madonna werd uitgekozen in die hogere kringen. Vandaar de dikwijls wat oudere fysionomie. Er werd trouwens niet gecast op esthetische gronden, maar op de belangrijkheid van de persoon of zijn entourage. Voor deze personificaties kwam niemand uit de lagere stand in aanmerking.

Willy Dezutter, ereconservator, Brugge

Milo Rau (2)

Milo Rau vergist zich deerlijk als hij meent dat het Zwitsers-Britse bedrijf Glencore alle mijnen in Katanga controleert. Glencore is hoofdaandeelhouder van Katanga Mining, dat vaak afgekort wordt tot ‘Katanga’. Vandaar waarschijnlijk de vergissing. Maar behalve Katanga Mining zijn er nog heel wat andere, buitenlandse, maatschappijen die in Katanga mijnen exploiteren. Heeft Rau al eens gehoord over de Chinezen? Die hebben onlangs de belangrijke Tenke Fungurume-mijn overgenomen. Glencore, daarentegen, heeft zijn belangen in Congo afgeslankt.

Wat Chinezen, Zwitsers en andere buitenlandse ‘investeerders’ gemeen hebben, is dat ze het milieu verpesten en hun Congolese personeel uitbuiten. En de machthebbers van rijke commissies voorzien.

Walter Zinzen, Sterrebeek

Mia Doornaert

In veel stellingen en opinies van Mia Doornaert kan ik mij best vinden (‘Samenlevingen waar de decadentie is ingetreden, zijn vaak ook de leukste om in te leven’, Knack nr. 30). Maar wanneer ze over de figuur van Columbus begint, is wat factchecking aan de orde. De schepen waarmee Columbus en de zijnen naar het westen voeren, waren voor die tijd zeker niet ‘klein’. Uit het dagboek van Columbus zelf blijkt dat het grootste deel van de reis verliep over vrij kalme wateren (en dus niet een ‘ruige oceaan’). We weten dat Columbus en de gebroeders Pinzón al zeker een kompas aan boord hadden, net als een kwadrant om de breedteligging te meten; wat niet wegneemt dat zij inderdaad niet met zekerheid wisten waar ze terecht zouden komen. Om tot slot de hele Europese kolonisatie van het Amerikaanse continent samen te vatten als ‘bepaald niet vreedzaam maar de tijden waren ruw’, is een wel erg beperkte weergave van de feiten. Als nieuwe voorzitter van het Vlaams Fonds voor de Letteren kan ik mevrouw Doornaert de geschriften van Bartolomé De Las Casas aanraden, naast de moderne historische werken 1491 van Charles C. Mann en Lies My Teacher Told Me van Charles W. Loewen. Beide bestsellers in de VS, en zeer verhelderend om eindelijk af te raken van bepaalde misplaatste en vastgeroeste Eurocentrische zienswijzen op de geschiedenis.

Benjamin Steegmans, leraar geschiedenis, Gent

Socialisme

Didier Eribons inzichten en bekentenissen zijn niet alleen moedig, ze zijn actueler dan ooit (‘Links heeft alles verraden waar het ooit voor stond’, Knack nr. 30). Toen ik in 2002 mijn bezorgdheid deelde met mijn Franse collega’s en hen vertelde dat Jean-Marie Le Pen (FN) weleens de volgende president van Frankrijk kon zijn, werd ik als ‘Petit Belge’ die niets van Frankrijk en de Fransen begreep weggelachen. Dat de socialist Lionel Jospin met de broek op de enkels Jacques Chirac publiekelijk moest steunen, en dat de linkse elite met de tranen in de ogen centrumrechts moest stemmen om Le Pen uit het Elysée te houden was een van de meest waanzinnige momenten die ik daar heb beleefd. Links heeft gefaald in Frankrijk door zich te laven aan de borst van de macht, en zich te corrumperen door het groot kapitaal. Zelfs de nieuwe jonge linkse elite slaagt er niet in het tij te keren en de burgers te mobiliseren voor haar projecten.

Gunther Ginckels

Millennialcoach

De jongeren die werden geboren tussen 1980 en 2000 kunnen zich dan wel professioneel geschoold hebben, met een of meer al dan niet hoogwaardige diploma’s, maar dat alleen is geen garantie voor een blitzcarrière (‘Hoezo? Zit niet iedereen op ons te wachten?’, Knack nr. 30). Een job leer je op de werkvloer, met vallen en opstaan, en met veel geduld en motivatie. Ook de bedrijfscultuur voldoende kennen is een vereiste. Een goede manager zal je ongetwijfeld steunen om je te laten doorgroeien, conform je mogelijkheden.

Paul Van Herck, Vosselaar

CVS

Geen van de dokters die aan bod komen in dit artikel (‘CVS is wél een echte ziekte’, Knack nr. 28/29) verwijst zijn patiënten door of geeft ook maar het bestaan aan van een patiëntenvereniging waarbij lotgenoten samenkomen. Nochtans zijn er zoveel voordelen. Je vindt er steun, informatie en advies. Alleen zo raken sommigen uit hun isolement. En bovendien wordt dankzij de raad van ervaringsdeskundigen in de praatgroepen het doktershoppen beperkt.

Veerle Derammelaere, voorzitter Fibroveerke vzw patiëntenvereniging

Alcoholcontroles

In ‘Er zijn mensen die gráág blazen’ (Knack nr. 31) staat dat wie meer dan 0,22 promille alcohol in het bloed heeft een fikse boete krijgt. Ik denk niet dat dit correct is. De 0,22 slaat op mg/l uitgeademde lucht, wat overeenkomt met 0,5 promille in het bloed.

Noel Faict, Asse

Reageren op dit artikel kan u door een e-mail te sturen naar lezersbrieven@knack.be. Uw reactie wordt dan mogelijk meegenomen in het volgende nummer.

Partner Content