Cartoonist Marec: ‘Ik benijd toeristen, omdat zij Brugge voor het eerst zien’

© iStock
Jeroen Zuallaert

‘De Bruggeling is zelden tevreden’, weet cartoonist en volbloed-Bruggeling Marec.

Na twintig jaar net buiten het centrum te hebben gewoond, keert Marec (pseudoniem voor Marc De Cloedt) ernaar terug. De geboren en getogen Bruggeling baat er met auteur en stadsgenoot Pieter Aspe nu al De Loge uit, een boekhandel annex koffiehuis op honderd meter van de Grote Markt.

Marec: Ik heb Brugge nog gekend voor de enorme toeristenstroom op gang kwam. Uiteraard heeft dat tot ergernissen geleid, maar ik heb het ook altijd als een verrijking gezien. Ik benijd die toeristen, omdat zij Brugge voor het eerst zien.

Cartoonist Marec: 'Ik benijd toeristen, omdat zij Brugge voor het eerst zien'

Tegelijk maak ik me zorgen over de gevolgen. Op den duur zijn er alleen nog chocoladewinkels, en duwen die de andere zaken weg. Voor startende ondernemers is het centrum gewoon te duur geworden. Daarom ben ik ook niet gelukkig met het Huis van de Bruggeling. Ja, het is handig dat alle stadsdiensten daar nu bij elkaar zitten, maar door zijn ligging (aan het Stationsplein, nvdr.) komen de Bruggelingen zelf nóg minder vaak in dat centrum dan ze al deden. Wat blijft er op den duur nog over?

Tekent u nog vaak Brugse politici?

Marec: Zelden. Frank Van Acker (de socialist die tussen 1977 en 1992 burgemeester was, nvdr.) heb ik vroeger vaak getekend: hij was een fantastische figuur, met die eeuwige pijp van hem. Tegelijk had hij, net als Patrick Moenaert trouwens (de christendemocraat die Brugge tussen 1995 en 2012 bestuurde, nvdr.), een autoritair kantje: hij nam beslissingen en voerde die uit. Ik ben een volbloeddemocraat, maar soms moet het vooruitgaan.

Vindt u het vreemd dat Moenaerts opvolger Renaat Landuyt (SP.A) zoveel kritiek krijgt?

Marec: Landuyt ligt moeilijk bij veel Bruggelingen. Het heeft te maken met zijn cynische humor, terwijl je toch moet toegeven dat hij als socialist interessante dingen doet. Zijn beslissing om horecazaken de toestemming te geven om ’s winters kleine terrassen open te houden, bijvoorbeeld, brengt de mensen samen.

Weet u, de Bruggeling is zelden tevreden. Terwijl Brugge toch een aangename stad is om in te wonen en kinderen groot te brengen.

Partner Content